Vanochtend heb ik besloten dat ik alleen nog maar liefde wil verspreiden. Liefde voor iedereen en van iedereen! Laten we samen ons eigen microkosmische universum creëren! Een melkweg van liefdessappen met sterren die stuk voor stuk uit de hemel te grijpen zijn zodat we die aan elkaar kunnen uitdelen. Jij bent mijn ster van de dag! Ik ken je niet en ik weet niet wat je doet. Het maakt ook niet uit, want na onze ontmoeting zijn we allebei niet meer de mens die we daarvoor nog dachten te zijn.
Jongens en meisjes, het draait alleen maar om liefde. Meer hebben we uiteindelijk toch niet nodig? Wat heb je aan een groot huis als je overal de liefde kan bedrijven? Een auto? Openbaar vervoer? Vliegtuigen? Waar wil je heen in godsnaam? Liefde is om je heen, daarvoor hoef je niet te verplaatsen. Maar een knieval wil ik wel maken. Als we nou eens hele grote bussen maken waarmee we met zijn allen dan richting de zon kunnen rijden? Bassie en Adriaan tapes op de speaker zodat we Grieks, Roemeens en Spaans leren zingen met elkaar.
‘Liefde is Dragoste in Roemenië, betaalde liefde noemen we amor pagado in Allicante. En als de Grieken de liefde willen bedrijven zeggen ze κάνω έρωτα.’
Oké, ik zie in dat het leren van Grieks nog enigszins problematisch kan worden. Gelukkig overwint liefde overal, altijd en alles. Daar kan geen taalbarrière tegenop.
De grootste uitdaging waar we voor staan is dat we weer moeten leren onszelf open te stellen voor de liefde. We zijn verleerd om nog onvoorwaardelijk lief te kunnen hebben. Ik geef de kerk en het gebrek aan verse oesters de schuld. Waarom ik de kerk hierbij betrek weet ik niet precies, maar het staat altijd zo lekker strijdvaardig als je een instituut als zondebok gebruikt in je pleidooi. Dat het gebrek aan verse oesters wel de oorzaak is van onze liefdeloze levensstijl moge duidelijk zijn.
Er is nog nooit iemand geweest die eerst de moeite heeft genomen om een oester te openen en op te slurpen om daarna een oorlog te starten. Met verse oesters zijn we in staat om zelfs de grootste ijzervreters te ontwapenen. De oester is het voorportaal naar wereldwijde ontwapening.
Verliefd geraakt op het leven eten we samen de oesters en delen we onze mannen en vrouwen. De haat en nijd die eerst vast onderdeel van ons leven was raakt met elke nieuw geopende oester steeds meer in de vergetelheid. S`ochtends gaan we naar onze oesterkwekerijen om de lunch te oogsten, s`middags drinken we witte wijn uit kristallen karaffen, s`avonds genieten we van onze gastronomische liefde voor de schelp en s`nachts fluisteren we lieve woordjes in tot dan toe onbekende rood aangelopen oortjes.
Verspreid het woord mensen! Meer oesters is meer liefde!
Comments