Een hotelkamer is de ultieme plaats voor zelfkastijding als je alleen bent. De beste hotelkamers zijn die met een tv die niet goed werkt en doorgezakte matrassen. Net iets te dunne muren en een badkamer die ongeveer even schoon is als thuis. Home is where the heart is. Als je hart zich noodgedwongen door je laat meeslepen naar smoezelige hotelkamers is er maar één ding dat je kan doen. Zuipen en aftrekken. Wodka Cola is het glijmiddel waarmee je de lakens kan besmeuren.
Vietnam, Saigon. Mogelijkheden zat voor een massageboomboom met een happy end, maar je moet niet altijd alles aangrijpen wat voor handen is. Zeker niet als je nog bezig bent om je rouwperiode over een verbroken relatie tot in het oneindige aan het uitputten bent. Je zit niet bloody maries in het vliegtuig achterover te slaan om met je incontinente kleeflul een massagesalon binnen te lopen. Nee, die bloody maries hak je naar binnen om eens lekker ongestoord in zelfmedelijden te kunnen zwelgen.
De enige reden om je kamer te verlaten is om ergens iets te eten en andere toeristen met een mengeling van jaoezie en misprijzen te kunnen bekijken. Fuck it! Wat weet de wereld nou van problemen? 36 uur zonder slaap en ‘I’m still standing!’ schreeuwt Tony Montana in je hoofd. Je voelt je eigenlijk wonderlijk fit maar je weet dat een jetlag een goed excuus is om verder geen gesprek aan te hoeven gaan met vreemden. Rood omringde puppyogen houden nieuwsgierige vervelio’s altijd op een veilige afstand, daar moet je gebruik van maken.
Na een bord noodles ga je terug naar je kamer gewapend met een tas vol Vietnamese wodka, Coca Cola en sigaretten. Het leven is goed! Lauwe wodkacola en Fox News met een ontketende Bill O’Reilly op de achtergrond die zijn stem schor lijkt te schreeuwen om boven de geluiden van de straat en het gezoem van de ventilator uit te komen.
De hitte en de wodka verdoven en maken loom. Ik trek me een keer af om toch nog iets te voelen en kom ongeïnspireerd klaar. Het sperma veeg ik met de lakens van mijn buik en ik geef mezelf als beloning en troost nog een vol glas. Mijn gedachten dwalen af naar Layla. Met Layla dronk ik nooit, ik was voor even veranderd in een geheelonthouder. Een attente en lieve geheelonthouder ook, al zeg ik het zelf. Nu ik geen reden meer heb om attent en lief te zijn zie ik ook niet in waarom ik mijn oude gewoontes niet op zou kunnen pakken.
Vreemd eigenlijk, ondanks dat ik nooit dronk bij Layla winden de dronken gedachten aan haar me wonderlijk simpel op. Als ik mijn ogen dicht doe is alleen de gedachte aan haar mond al voldoende om me weer een erectie te geven. Niets trekt beter af dan de herinnering aan Layla’s mond. Layla gaf met haar mond je het gevoel de meest begeerlijke man op aarde te zijn. Zelfs 9000 kilometer bij haar vandaan voelde ik me bij het klaarkomen weer even de meest begeerlijke man op aarde.
Comments