Vanmiddag wist ik het zeker, ik zou met een blog deelnemen aan het maatschappelijk debat rondom wat uitspraken van Rene van der Gijp over homo’s en voetbal. Of beter gezegd voetbal en de afwezigheid van homo’s in die sport. Mijn timeline op twitter stond toch al vol met dat geneuzel dus ik kon er dan net zo goed nog iets productiefs mee doen. Ik was van plan om de selectieve verontwaardiging van professionele kamikazenichten als bijvoorbeeld Jan de Hoop, Cornald Maas en Harm Edens vakkundig onderuit te halen. Jan de Hoop heeft overigens een tweet met feitelijk onjuiste informatie over de uitspraken van van der Gijp verwijderd, maar dat terzijde.
Dus ik begon te lezen wat er allemaal over #gijp werd gezegd, en ik ging nog meer lezen. En toen had ik er geen zin meer in.
Want wat een ongelooflijk gezwam in het niets viert iedereen uiteindelijk bot op de uitspraken van een voetbalanalist. Na een half uur lezen van al die nietszeggende meningen had ik er genoeg van. Waar hadden we het ook alweer over? Homo-emancipatie in het voetbal? Wat interesseert mij dat eigenlijk? Waarom zou ik me druk maken over een paar jonge gasten die onzeker zijn over hun identiteit?
En ik stond daadwerkelijk op het punt om me vol overgave te mengen in de discussie over wat Gijp wel of niet heeft gezegd. Ik was er klaar voor om me druk te maken over zijn intenties en de woorden die hij gebruikt had en toen bedacht ik me dat discussiëren over de uitspraken van een voetbalanalist zelfs voor mijn doen een ultiem nutteloze manier was om mijn tijd te doden. Als de beste man de behoefte heeft om zijn uitspraken te verdedigen doet hij dat vast zelf wel, daar heeft hij mij niet bij nodig. En waarom zou ik een stel beroepsflikkers bekend van radio en tv tegen me in het harnas jagen over een onderwerp dat me daadwerkelijk geen ene reet interesseert?
Gijp-gate is echt een complete verspilling van mijn tijd geweest, dat is de enige conclusie die ik kan trekken. Iedereen die zichzelf graag hoort praten heeft zijn zegje gedaan en uiteindelijk is er geen ene flikker veranderd. Zoals met elke discussie gaan ook hier een stel radicalen aan de haal met de uitspraken van van der Gijp. Alles om anderen onderuit te kunnen halen en ter meer en eerdere glorie van het eigen gelijk. Het maakt niet uit wat het onderwerp is maar het maatschappelijk debat is dood. Er is geen ruimte voor nuance en een vriendelijke kwinkslag of wat speelse humor worden totaal uit hun verband gerukt.
Juist omdat we tegenwoordig het maatschappelijk debat alleen nog maar kunnen voeren door heel hard extreme standpunten te poneren is de vrijheid van meningsuiting een farce geworden. De vrijheid van meningsuiting is in het debat een wapen geworden om afwijkende meningen in de kiem te smoren waardoor het belang van een daadwerkelijke vrijheid van meningsuiting voor grote groepen van ondergeschikt belang is geworden.
Comments