Broodschrijvers verenigt u!

Ik wil het niet hebben over het publieke debat. Het publieke debat is dood, morsdood. Lekker maatschappelijk betrokken je spitsvondigheden neerknallen in een zo abject mogelijke vorm zodat je de pageviews krijgt waar je al die tijd zo hevig naar verlangd hebt. Hoe wanstaltiger het eindproduct hoe geslaagder het resultaat.

En oh, wat zijn we verdomme trots op de onzin die we op papier hebben weten te zetten. Dat het zielloze bagger is waar de lezer zich doorheen moet worstelen, mag de pret niet drukken. Voor de lezer is tegenwoordig blijkbaar alles geoorloofd om uiteindelijk een mening te kunnen vormen over iets wat het vormen van een mening eigenlijk niet eens waard is. En als je maar genoeg van die meningen bij elkaar gooit dan lijkt het net alsof we de hele dag lijnrecht tegenover elkaar staan. En dat zonder ooit een woord met elkaar gewisseld te hebben.

‘Ja nee, er komt oorlog in dit land! Dit land gaat naar de klote! Mijn opa heeft gevochten voor deze vrijheid! En, en, en.. En het is jullie schuld! En jij weet niet wat vrijheid is! Nee, ik dwing je mijn vrijheid wel even op want dat is de enige echte vrijheid, daar kunnen die Gutmenschen nog wat van leren!’

En nu komt het moment dat je even goed op moet letten bij het vormen van je mening. Met het wild om je heen slaan loop je namelijk het risico de verkeerde voor zijn bek te rammen. Dus houd even een pas op de plaats, blijf rustig ademen en kijk goed om je heen, voordat je met je belerende klotevingertje gaat wijzen naar de personen die je het liefste tegen je in het harnas wilt jagen. Want je wilt natuurlijk niet dat je door een of andere broodschrijver in het verkeerde kamp der extremisten geduwd wordt.

En laat dat nou net de pest zijn van het publieke debat dat ons tegenwoordig vanuit alle hoeken en gaten opgedrongen wordt. De zogenaamde opiniemakers zijn voor hun inkomen afhankelijk van het aantal reacties op de obligate meninkjes die nergens over gaan. Nuance is slecht voor de kijkcijfers dus het IST VERBOTEN om ook maar een klein beetje nuancering in het debat te gooien. Daar gaat die Weber-barbecue immers niet van roken en die Volvo moet ook met het kwartje van Kok gewoon blijven rijden natuurlijk.

Het publieke debat kenmerkt zich door goedkope scoringsdrift, gedreven vanuit financiële afhankelijkheid en een gebrek aan intellectuele bagage. De beledigingen moeten zo grof mogelijk zijn om nog enig effect te kunnen hebben, zodat zelfs de grootste randdebiel begrijpt waar het over gaat. Uiteraard presenteren we alles onder het excuus van die heilige vrijheid van meningsuiting want daar kan niemand zich aan buil aan vallen. Ik vraag me alleen wel af hoeveel soldaten 70 jaar geleden hun leven gegeven zouden hebben als ze hadden geweten dat ter ere van de herwonnen vrijheid, en ter nagedachtenis van hun levens, het aantal Arische koppies geteld zou worden op de NATIONALE!1! herdenking.