In november 2006 keek ik met Layla naar de verkiezingsuitslag van dat jaar. Toen het aantal zetels voor de PVV in beeld kwam verschilden onze reacties nogal. Ik was opgelucht dat de PVV het uiteindelijk maar bij 9 zetels had gehouden en Layla trok op dat moment wit weg van schrik. ‘Dit is vreselijk, ik wil weg uit dit land!’ Was het eerste verstaanbare wat ze uit kon brengen. Ik probeerde het nog te nuanceren met een ‘Ja maar Lay, ze gaan echt nooit regeren hoor, maak je geen zorgen.’
Toen die zelfvoldane chloorkop van Wilders in beeld kwam, zette ik mijn woorden kracht bij door de schaal met popcorn met een melodramatisch gebaar naar mijn tv te werpen. Daarna trok ik meteen de stekker uit die sfeerverpester. De rest van de avond wilde ik me alleen nog maar bezighouden met het wegkussen van Layla’s zorgen om de macht van die peroxidexenofoob.
Nu, in september 2013, zijn Layla en ik al een tijd uit elkaar en van alle momenten die we gedeeld hebben staat dit moment me nog het meeste bij. Layla was er sowieso al niet zo van overtuigd dat Nederlanders zo tolerant zijn maar dit was de druppel. Ik was relativerender en had het over een schreeuwende minderheid die nooit in staat zou zijn om voet aan de grond te krijgen in dit land. ‘Kijk maar naar Janmaat of Fortuyn, dat is ook nooit iets geworden. Toch?’
En ik zat ongelooflijk fout, dat geef ik toe. Met de kennis van n…. Nee, dat ga ik niet zeggen.
Als ik had geweten wat Layla toen al zag dan had zij ook mijn zorgen weg kunnen kussen. Het klimaat is harder geworden maar de publieke opinie is niet veel veranderd. Het grote verschil is alleen dat mensen geen schroom meer voelen om ervoor uit te komen dat ze bang zijn voor culturele en etnische minderheden. Het is tegenwoordig normaal om te zeggen dat de grenzen dicht moeten en dat vluchtelingen, economisch of niet, niet meer welkom zijn.
We zijn daar als maatschappij ingegroeid en wanneer je niet open staat voor kritische geluiden dan ga je dat xenofobische geluid ook nog als de normaalste zaak van de wereld beschouwen. Maar dat is het niet natuurlijk. Het is niet normaal dat mensen met een andere religie als potentiële terrorist beschouwd worden en het is niet normaal dat mensen dan op basis van die religie vrijheden ontnomen mogen worden.
Het klimaat is harder geworden, zelfs de laatste paar weken. Waar het door komt kan ik niet zeggen. Is links eindelijk weer wakker geworden? Is er dan eindelijk weer een tegengeluid en is dom rechts zo bang dat ze dan maar iedereen monddood willen maken? De vrijheid van meningsuiting is immers heilig maar dan met name voor gelijkgestemden. Ieder ander mag een nekschot krijgen of moet een spreekverbod hebben.
En in 2006? Toen kwam de kogel al een aantal jaar van links en toen die plaat grijs was gedraaid kon er gelukkig nog gezegd worden dat er een terroristische aanslag door een MOSLIM!!! op een polemist was gepleegd. Sindsdien is alles wat naar rechts helt een bedreigde diersoort en dient alles wat de geestelijke gezondheid van dom rechts in gevaar kan brengen monddood gemaakt te worden.
Ja, voor een avond heb ik de zorgen van Layla weg kunnen kussen maar op de samenleving heeft het niet veel effect gehad vrees ik.
Voor wat het waard is, ik geloof dat ik het met je eens ben. Hoeveel Layla’s moet je hebben om het xenofobe weg te kussen, hoeveel kussen moet een mens besteden eraan. Feit is dat als we met zijn allen blijven kussen, de wereld wel beter gaat worden, maar dat is ook zo wat. Ik stem de volgende keer op Mens & Spirit om vooral maar een milde protest stem te laten horen en ze zullen zeker niet tegen kussen van wie dan ook zijn.