Layla lachte me uit omdat ik zo godsgruwelijk hard aan het kloten was bij het inwisselen van haar gloeilampen voor spaarlampen. Daarbij lazerde ik gelukkig twee keer net niet van de ladder, brandde ik maar drie keer mijn klauwen en had ik slechts twee spaarlampen bij het indraaien al gesloopt. Maar uiteindelijk waren alle lampen in haar huis vervangen. Ik zal eerlijk toegeven dat ik dat voornamelijk uit eigenbelang deed. Nu kon ik het licht met een gerust hart aan laten zonder een hele preek over verspilling te hoeven aanhoren.
‘Ik hou niet van verspilling, echt niet!’ Zelfs mijn moeder kan niet zo serieus kijken als ze zoiets zegt. Layla echter. Layla kan op zo’n moment zo serieus kijken dat je denkt dat de volgende dag de Apocalyps plaats zal vinden. Wanneer iemand zo serieus kijkt kan je niet anders dan braaf luisteren en alsnog het bed uitstappen om te controleren of het licht beneden in de hal wel uit is. En als ik ergens een hekel aan heb is het wel mijn bed uitstappen om te controleren of het licht wel uit is.
In het begin probeerde ik de tocht naar de hal nog te verbloemen door net te doen alsof ik de trap afliep door een paar keer te stampen op de bovenste trede. Maar daar trapte ze niet in waardoor ik alsnog naar beneden kon lopen. Als ik dan eindelijk terug was, ondertussen verkleumd van de kou omdat ze de verwarming altijd al vroeg uit zette (Want een huis warm stoken is verspilling natuurlijk), mocht ik de eerste 5 minuten ook niet op haar kant van het bed liggen omdat ik te koud was. Wanneer ik vervolgens tegen haar aan kroop controleerde ze eerst of ik wel warm genoeg was. ‘Nee wacht, één van je voeten is nog te koud. Deze!’ En ze gaf er een trap tegen om zeker te weten dat ik haar wel begreep.
‘Aah toe, wrijf die nog even warm alsjeblieft?’ En ik deed het.
Al was het maar om haar te zien gniffelen vanwege de macht die ze over me had. Er is dan ook niets zo sexy als een gniffelende Layla in je bed. En ik zou zweren dat als Layla gniffelt haar lichaam zich anders gaat vormen. Haar borsten drukken zich dan zelfverzekerder tegen me aan en haar billen vormen zich uitdagender naar de kommetjes van mijn handen. Een gniffelende Layla is als een spinnende kat.
En spinnen deed ze, terwijl ik bezig was haar huis de 21e energie-eeuw in te krijgen. Vanachter haar boek zag ik haar pretoogjes naar me gluren, en ik zag haar lichaam zachtjes schokken van het gniffelen als ik vloekend de minstens derdegraads brandwonden op mijn vingers probeerde te blussen. Toen ik klaar was ging ik met gepaste trots naast haar op de bank zitten, klaar om de complimentjes in ontvangst te nemen.
‘Zo, klaar! Geen verspilling meer in jouw huis, meisje.’
‘Eh ja… hmm.. Ja.’ Stamelde ze. Ze keek kort even rond waarna ze mij zeer serieus aankeek.
‘Sammie…
‘Ja?’
Je hebt het licht boven in de badkamer laten branden.’
‘Oh verdomme! Wat een lul ben ik ook! Ik ga al.’ Als de gedresseerde aap die ik ondertussen was stond ik meteen op om het licht uit te gaan doen.
Toen ik terug beneden kwam zat ze met ontbloot bovenlijf te gniffelen op de bank. ‘Dank je Sammie. En als je warm bent mag je naast me komen zitten hoor.’
Comments