Voor het eerst sinds jaren had ik me voorgenomen om me niet op te laten naaien door de feestvreugdemaffia, maar na een dag radio geluisterd te hebben weet ik dat me dat niet gaat lukken. Kerstmuziek, kerstacties, kerstreclames, kerstgrapjes en kerstwensen. Wanneer je denkt dat het niet stompzinniger kan hoor je John Lennon weer zingen over de oorlog die voorbij is. Dat was een paar honderd gezellige oorlogen terug.
Er zijn weinig dingen waar ik echt kapot aan ga, maar kerstgezelligheid is er toch wel echt één van. Ik kan er niet tegen, het sloopt mijn humeur van binnenuit alsof er een leger aan kerstelfjes met pikhouwelen in mijn gevoel aan het prikken is. En het is niet alsof je het kan ontlopen. Het is een gekte waar mensen maar al te graag aan meedoen. Een vreselijke ontsnappingspoging aan de sleur van het dagelijkse bestaan. Voor een maand is de boel de boel en bedekken we die met zijn allen onder een laag kunstsneeuw en glitters. Want dat is mooi. En gezellig!
Ik heb geprobeerd om het te begrijpen maar dat lukte niet. Vervolgens heb ik geprobeerd om het te accepteren maar dat lukte ook niet. En als laatste probeerde ik het te negeren maar dat is gewoon godsonmogelijk. Het is overal, in alle hoeken en gaten zit het verstopt en komt het als een kwaadaardige duvel uit een doosje gesprongen. ‘En jij zal het naar je zin hebben! Vreet die kersttol op, wees dankbaar voor je kerstpakket en doe godverdomme eens lief voor je naasten!’
Doe zoals al die lieve mensen op de radio die heel nonchalant opeens barmhartige Samaritanen zijn en zichzelf helemaal weg weten te cijferen om anderen ook een gezellige tijd te bezorgen. Radio-dj’s stoken het vrijgevende vuurtje op en schreeuwen de hele godverdommende dag dat de nieuwe single van Coldplay wel iets heeft van een kerstliedje. ‘Mooi!’ ‘Gezellig!’ ‘Warm!’ De holle frasen zijn een aanslag op het glazuur van mijn tanden die zich knarsend door de ellende heen willen bijten.
Doe zoals al je lieve collega’s en groet elke ochtend omslachtig met het meest opgeruimde humeur het hele kantoor alsof het weer een dag vol plezier, pracht en inspiratie gaat worden. Goedemorgen Sammie! Klik die verdomde kerstlampjes aan en herhaal twintig keer achter elkaar dat je niet zoveel met kerst hebt, maar dat het wel altijd heel gezellig is. ‘Lekker eten met vrienden en familie, een glaasje erbij en lekker knus bij de boom cadeautjes uitpakken. Héérlijk!’ Ik wil huilen en hoop stiekem dat we een herfstachtige kerst krijgen.
Ik ben bereid een dierbare op te offeren met de kerst om een einde aan de feestvreugde te kunnen maken. Mijn mes is geslepen en klaar om een willekeurige strot door te snijden. Alles is geoorloofd in de strijd tegen kerstgezelligheid.
Comments