Omdat ik verdomme ook eens een keer iets wil winnen!
Eenzaamheid is een sluipmoordenaar. Bijna ongemerkt vereenzaam je langzaam richting het graf. Vreselijke mensenmassa’s waarin je jezelf zo verrotte alleen voelt zoek je steeds minder op, er vereenzaamt namelijk niets meer als een groep gelijkgestemde zielen. Elke gelijkgestemde ziel sluit er automatisch eentje uit.
Hard op zoek naar enige vorm van aansluiting, maar het niet kunnen vinden omdat je het niet voor elkaar krijgt om die gemene deler van vertier te vinden. Geconfronteerd met pijnlijk goedkoop en simpel vermaak, hapklaar voor de flexibele geest gemaakt. Hap slik weg en op één twee drie laten we allemaal een beleefdheidsboertje. We spoelen de simpelheid weg met een zuur glas beaujolais en in een lallende polonaise hikken we op naar de volgende gang.
Comments