Je grenzen worden verlegd en je alcohol wordt verlengd. De pispaal van de bar. Het zal allemaal wel. Het zijn de poseurs die nonchalant aan de bar hangen. Eén hand in de broek en het biertje losjes vast in de andere hand. Zogenaamd geïnteresseerd in alle sterke verhalen. Met één oog gericht op de spiegel en het andere oog loensend in de ruimte op zoek naar gewillig vlees. Ik heb ze allemaal gezien. De mislukte patjepeeërs en de ongeoefende cocktaildrinkers.
Stuk voor stuk hebben ze een te grote mond en een te minuscule lever. Drink met me mee, maak grappen en grol nog wat meer, mij zal je niet klein krijgen. Waarom zit jij hier eigenlijk? Ik heb een reden, maar heb jij die ook? Ga naar huis man, je weet niet waar je mee bezig bent. Je vriendin wacht op je zodat je haar morgen weer eeuwige trouw kan beloven. Maar laat mij met rust want ik heb een reden: ik werd alleen wakker.
Mijn reden en ik hadden elkaar vanaf dat moment gevonden. In een innige omhelzing brachten we de dagen door in het donker en versleten we de nachten tot het eerste daglicht de kamer in scheen. We waren gedreven scheikundigen en biologen in één. In de juiste verhouding kan je zelfs met een zwak gestel drinken tot voorbij de bodem van welke fles dan ook. Het bittere bier en de zoete smaak van de cocktails werden vernietigd door de brandende shots tequila. Mijn strategie was 2-1-2 in normale glazen. Als je te grote units neemt brand je te snel op en neem je te kleine eenheden dan raak je de tel kwijt. Normale glazen in de verhouding 2 bier, 1 cocktail en 2 shots.
Haastige spoed zal je opbreken, het is de kunst om het tempo van je geest aan te houden. Als je hoofd leeg genoeg is heb je ruimte gecreëerd en kan je het tempo opvoeren, net zo lang tot het daglicht weer je lijf en geest voedt met datgene wat je de uren daarvoor met succes uit je hoofd had gehouden.
Het is een misvatting dat drinkende mannen alleen maar denken aan de verloren vrouwen uit hun leven. Drinkende mannen denken juist helemaal niet aan vrouwen, laat staan de vrouwen die ooit onderdeel van hun leven waren. De vrouw wordt een abstract object, een wezen uit een andere dimensie dat alleen nog vanachter troebel glas te bewonderen is. Dat is goed en dat is veilig. Je creëert in de mogelijkheden die je hebt je eigen ideaalbeeld en er zal niemand zijn die dat met welke werkelijkheid dan ook tot gruzelementen kan slaan.
Comments